حتما بخونید خیلی قشنگه 

خداوند ازعزرائیل پرسید: تابحال گریه کرده ای زمانی که جان بنی آدم را میگرفتی؟

عزرائیل جواب داد:یک بار خندیدم، یک بارگریه کردم ویک بار ترسیدم خنده ام زمانی بود

که به من فرمان دادی جان مردی رابگیرم، اورادرکنار کفاشی یافتم که به کفاش میگفت:

کفشم راطوری بدوز که یک سال دوام بیاورد.. به حالش خندیدم وجانش راگرفتم گریه ام

زمانی بودی که به من دستوردادی جان زنی رابگیرم که باردار بود ومن او را دربیابان

بی آب وغذا یافتم سپس منتظر ماندم تا نوزادش رابه دنیا آورد وجانش راگرفتم دلم به حال

آن نوزاده بی سرپناه در آن بیابان گرم سوخت و گریه کردم ترسم زمانی بودکه امرکردی

جان فقیهی رابگیرم که نوری از اتاقش می آمد هرچه نزدیک شدم نوربیشترشد وزمان

ی که جانش راگرفتم ازدرخشش چهره اش ترسیدم و وحشت کردم.... دراین هنگام خداوند به

عزرائیل گفت :میدانی آن عالمه نورانی که بود...؟ اوهمان نوزادی بودکه جان مادرش راگرفتی

من مسئولیت حمایتش را عهده‌دار بودم.... هرگزگمان مکن که با وجود من موجودی

دراین جهان بی سرپناه و تنها خواهد بود 

کپی فقط با درج منبع

خیلی زیباست لطفا حتما بخوانید

مادر در خواب پسر شهیدش را می‌بیند. پسر به او می‌گوید: توی بهشت جام خیلی خوبه.

چی می‌خوای برات بفرستم؟ 

مادر می‌گوید: «چیزی نمی‌خوام؛ فقط جلسه قرآن که می‌رم، همه قرآن می‌خونن و

من نمی‌تونم بخونم خجالت می‌کشم. می‌دونن من سواد ندارم، بهم می‌گن همون سوره توحید رو بخون.»

پسر می‌گوید: «نماز صبحت رو که خوندی قرآن رو بردار و بخون!» 

بعد از نماز یاد حرف پسرش می‌افتد. قرآن را بر می‌دارد و شروع می‌کند به خواندن. خبر می‌پیچد.

پسر دیگرش این‌را به عنوان کرامت شهید محضر آیت الله نوری همدانی مطرح می‌کند و از ایشان

می‌خواهد مادرش را امتحان کنند. قرار گذاشته می‌شود. حضرت آیت‌الله نزد مادر شهید می‌روند.

قرآنی را به او می‌دهند که بخواند. به راحتی همه جای را می‌خواند؛ اما بعضی جاها را نه. 

میفرمایند:«قرآن خودت رو بردار و بخوان!». 

مادر شهید شروع می‌کند به خواندن؛ بدون غلط. آیت الله نوری گریه میکنند و چادر مادر شهید را

می‌بوسند و می‌فرمایند:«جاهایی که نمی‌توانست بخواند متن غیر از قرآن قرار داده بودیم

که امتحانش کنیم.». 
(شهید، حاج کاظم رستگار فرمانده لشکر 10 سیدالشهدا) 

√ ثواب این پست هدیه به روح شهدا و امام شهدا

حضرت زهرا(س) می فرماید : 
از پدرم رسول خدا(ص) درباره مردان و زنانی که در نمازشان سستی و سهل انگاری

مکنند، پرسیدم. 
آن حضرت فرمودند: هر زن و مردی که در امر نماز سستی و سهل انگاری داشته باشد،

خداوند او را به پانزده بلا مبتلا می گرداند: 

1 خداوند برکت را از عمرش می گیرد. 

2 خداوند برکت را از رزق و روزی اش می گیرد. 

3 خداوند سیمای صالحین را از چهره اش محو می کند. 

4 هر کاری که بکند بدون پاداش خواهد ماند. 

5 دعایش مستجاب نخواهد شد. 

6 برایش بهره ای از دعای صالحین نخواهد بود. 

7 ذلیل خواهد مرد. 

8 گرسنه جان خواهد داد. 

9 تشنه کام خواهد مرد به طوری که اگر با همه نهرهای دنیا آبش دهند, تشنگی اش برطرف نخواهد شد. 

10 خداوند، فرشته ای را برمی گزیند تا او را در قبرش نا آرام سازد. 

11 قبرش را تنگ گرداند. 

12 قبرش تاریک باشد. 

13 خداوند فرشته ای را بر می گزیند تا او را به صورتش به زمین کشد. در حالی که خلایق به او بنگرند. 

14 به سختی مورد محاسبه قرار گیرد. 

15 و خداوند به او ننگرد و او را پاکیزه نگرداند و او را عذابی دردناک باشد. 

(مسند حضرت فاطمه الزهراء سلام الله علیها، ص 235 ) 